یکی از سمبل هایی است که از فرهنگ شمال اروپا وارد فرهنگ رم و ایران شده است.

سمبل و نماد قمار و برد هستند. معمولا برروی سنگ های قبر و سنگ های روی مزارها به کار می روند.
ساختار چهاربرگی سمبولیزه شده در گیاه یونجه نیز ، نمادی از صلیب تفکر مسیحیت می باشد.

این سمبل در بسیاری مواقع نمادی از حضرت عیسی نیز می شد.

در یک مزار مربوط به اواخر دوره باستان، این سمبل نشانگر بازی قمار مانند فرد دفن شده است در زندگی خویش، انجام کارهایی که نیازمند جسارت بالایی بودند، غلبه بر سختی های زندگی و ۳۰۰ کسب موفقیت بزرگ می باشد.

در سنگ قبر انسان های بزرگی چون اسکندر کبیر فقط به چنین سمبل هایی برخورد می شود.

به طور طبیعی این سمبل پول به همراه دارد. لکن همانطور که گفتیم

این سمبل ها وما نشانه وجود پول نیستند.
فقط گندمی که به صورت سمبل ترسیم شود، مفاهیمی همچون حصد و اشیای باارزش را با خود دارد. این سمبل علاوه بر نشان دادن زندگی زراعی افراد دفن شده در مزار، اگر بر روی صخر های سنبل گندم حک شده باشد،

علامت مسیحیان و یا راه ن بوده و با خود گنجی به همراه دارد.

گیاهان دانه داری مانند گندم در جایی که اشاره شده باشند

شروع به محصول دهی می کنند. به همین جهت زیر سمبل این نوع گیاهان و به ویژه گندم بایستی کنده شود.

برای کشف عمق این حفاری گفته های زیادی مانند توجه به تارهای نوک خوشه گندم وجود داشته است.گفته می شود
که این تارها نیز معمولا بین ۵ الی ۷ عدد می باشند. بنابر همین نظریه، اگر قرار باشد که در این خصوص بررسی به عمل آید، در اینجا می توان گفت که عمق با وجب محاسبه می شود. یعنی اگر خوشه گندم ۵ تار داشته باشد با احتساب ۵×cm25 ، عمق حفاری ما باید ۲۵ / ۱ متر باشد.